ŁASKA SAKRAMENTU CHRZTU
1. Obrzędy chrzcielne zawierają bogatą symbolikę. Przykładem używanych przy udzielaniu tego sakramentu symboli jest choćby świeca i biała szata, przygotowywana dla dziecka przez rodziców chrzestnych. Jaką rzeczywistość kryją za sobą te proste symbole? Jakie łaski niesie ze sobą pierwsze sakramentalne spotkanie człowieka z Jezusem, dokonujące się podczas chrztu świętego?
2. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że „widzialne elementy sakramentalnego obrzędu chrztu oznaczają różne jego skutki. Zanurzenie w wodzie mówi
o symbolice śmierci i oczyszczenia, a także o odrodzeniu i odnowieniu. Dwoma najważniejszymi skutkami chrztu są oczyszczenie z grzechów i nowe narodzenie w Duchu Świętym” (KKK 1262). Łaskę wiary i stan wolności od grzechu symbolizują właśnie świeca chrzcielna oraz otrzymywana przez nowo ochrzczonego biała szata.
3. Pierwszą łaską związaną z chrztem jest odpuszczenie grzechów. Katechizm naucza, że „chrzest odpuszcza wszystkie grzechy, grzech pierworodny i wszystkie grzechy osobiste, a także wszelkie kary za grzech. W tych, którzy zostali odrodzeni, nie pozostaje więc nic, co mogłoby przeszkodzić im w wejściu do Królestwa Bożego, ani grzech Adama, ani grzech osobisty, ani skutki grzechu, wśród których najcięższym jest oddzielenie od Boga” (KKK 1623). Choć chrzest gładzi wszystkie grzechy, „w ochrzczonym pozostają jednak pewne doczesne konsekwencje grzechu, takie jak cierpienie, choroba, śmierć czy nie odłączne od życia ułomności, takie jak słabości charakteru, a także skłonność do grzechu” (KKK 1264).
W miejsce grzechów, które chrzest usuwa, Bóg wlewa w serce człowieka łaskę uświęcającą. Ten dar czyni nas przybranymi dziećmi Boga Ojca, braćmi Jezusa Chrystusa i świątyniami Ducha Świętego(por. 1 Kor 6, 19).
Nowoochrzczonego, swoje „nowe stworzenie” Bóg włącza w rodzinę dzieci Bożych (por. KKK 1267). Ochrzczeni tworzą Kościół– Mistyczne Ciało Chrystusa i uczestniczą
w kapłaństwie Chrystusa,w Jego misji prorockiej i królewskiej. Chrzest daje udział
w kapłaństwie wspólnym wiernych (por. KKK 1268). Ochrzczeni są wezwani
i uzdolnieni do głoszenia Dobrej Nowiny, czyli do włączania sięw działalność apostolską i misyjną Kościoła. Mogą to czynić np.przez modlitwę, ofiarę, słowo, przykład własnego życia przepełnionego miłością. Czynna miłość powinna wyrażać się w służbie podejmowanej przez ochrzczonych dla dobra wspólnoty oraz w posłuszeństwie wobec przełożonych w Kościele (por. KKK 1270).
Z chrztu wynikają nie tylko odpowiedzialność i obowiązki. Katechizm naucza, że „ochrzczony posiada równocześnie prawa w Kościele; ma prawo do przyjmowania sakramentów, do karmienia sięsłowem Bożym i korzystania z innych pomocy Kościoła” (KKK1269). Warto podkreślić, że ważnie udzielony i przyjęty chrzest pozwala nazywać chrześcijanami i braćmi w Panu także tych wyznawców Chrystusa, którzy nie są jeszcze w pełnej komunii z KościołemKatolickim (por. KKK 1271).
Trwałym znakiem przynależności do Pana jest pieczęć chrzcielna, czyli tzw. charakter sakramentalny. Tego niezatartego znamienia,wyciśniętego na duszy człowieka przez chrzest, nie niszczy nawetgrzech ciężki, dlatego sakrament chrztu nie może być powtórzonyi przyjmuje się go tylko raz w życiu (por. KKK 1273).
Przez sakrament chrztu Bóg dał nam wszystko, co jest nam potrzebne, by wejść do nieba. Jak strzegę łask, które Pan złożył w moim sercu podczas chrztu świętego? W jaki sposób walczę z grzechem, który oddala mnie od Boga? Co robię, by inni mogli poznać Jezusa? Jak służę mojej wspólnocie parafialnej?
4. Zapamiętajmy: „Chrzest odpuszcza grzech pierworodny, wszystkie grzechy osobiste, a także wszelkie kary za grzech; przez łaskę uświęcającą (…) daje uczestnictwo w Boskim życiu Trójcy Świętej, jednocząc z Chrystusem i włączając w Jego Kościół, daje uczestnictwo w kapłaństwie Chrystusa i stanowi podstawę wspólnoty między wszystkimi chrześcijanami; obdarowuje cnotami (…) i darami Ducha Świętego. Ochrzczony przynależy na zawsze do Chrystusa: zostaje opieczętowany niezatartym duchowym znamieniem” (KomKKK 263).
